Vandaag deel ik een persoonlijk verhaal met je over drijfveren.
Ik heb, al zeg ik het zelf, een prachtige missie: leiders helpen een productieve en plezierige organisatie te creëren, waarin bewustzijn, verbinding, en authenticiteit centraal staan. Met als hoger doel meer zingeving aan het leven te geven: je moet er toch niet aan denken dat je echte leven pas gaat beginnen, zodra je met pensioen gaat? En met nog een hoger doel: meer verbinding met en respect voor de wereld om ons heen.
Als ik hierover praat met mensen, dan word ik enthousiast. Als ik weer eens een verhaal hoor over het onrecht wat mensen soms in organisaties wordt aangedaan, word ik vaak heel boos. Ja, het zit diep. Toch is er nog een andere drijfveer, die me op de aller donkerste momenten overeind houdt. Die me de energie geeft om door te gaan, naar die stip op de horizon. Als ik anderen hierover vertel, dan zijn ze vaak even stil.
Het is namelijk al jaren mijn allergrootste wens om voor mijn ouders te kunnen zorgen op het moment dat ze dat nodig hebben. Om de tijd daarvoor te hebben, zonder dat mijn werk daardoor in de knel komt. Om de vrijheid te hebben te zeggen: morgen werk ik niet, want ik ga op stap met mijn ouders. En dat niet één keer in het jaar, maar regelmatig. En nu het zo ver is dat mijn zorg echt nodig is, ben ik zo blij dat ik die mogelijkheid heb.
Hoe moeilijk deze periode nu ook is, het feit dát ik er daadwerkelijk voor ze kan zijn, geeft me de energie om bepaalde stappen te zetten en keuzes te maken.
De missing link
Als adviseur en coach werk ik veel samen met leiders en hun teams. Vaak tref ik leiders – op diverse niveaus – die al jaren excellent werk verrichten. Toch komt er een moment dat ze voelen dat er iets ontbreekt. Ze hebben minder plezier aan hun werk, of de manier waarop ze hun werk deden, levert geen afdoende resultaten meer op. Ze voelen dat er meer in zit dan ze eruit halen: wat hun team of organisatie betreft, hun eigen leiderschap, of het leven in zijn geheel.
Dit geldt overigens niet alleen voor leiders. Ik zie het ook terug bij consultants en coaches. Bij professionals in het algemeen. Dat gevoel dat het allemaal wel loopt, maar dat je er geen voldoening meer uithaalt. De vraag die je dan aan jezelf moet stellen is: wat zijn mijn drijfveren?
Drijfveren en authentiek leiderschap
Drijfveren zijn onderdeel van authentiek leiderschap, waarbinnen – zoals Bas Blekkingh, docent leiderschap aan de Nyenrode Business Universiteit het zo mooi verwoordt – het gaat om “het doorgronden van je drijfveren en het ontdekken van je missie, met als doel jezelf en anderen te inspireren en te leiden”.[1] Authentiek leiderschap houdt verder in dat je je bewust bent van en handelt vanuit je eigen persoonlijkheid, zelf-concept en waarden, en je daar ook comfortabel bij te voelen.[2]
Drijfveren zijn daar dus duidelijk een onderdeel van. Maar wat zijn het nu eigenlijk? Van Dale geeft de volgende definitie: hetgeen iemand tot een zekere daad brengt, of als synoniem van het woord beweegreden: een overweging die tot een handeling leidt. Met andere woorden, drijfveren zijn de overwegingen of motieven die tot een bepaalde actie of keuze leiden. Iemand die vooral geïnteresseerd is in het behoud van zijn eigen positie, zal heel anders handelen dan iemand die het belang van zijn of haar medewerkers voorop stelt, dat is zo klaar als een klontje.
Effectief leiderschap zonder te weten wie je bent en wat je drijfveren zijn, bestaat in mijn ogen niet. Laurie Mullins en Gill Christy omschrijven dit mooi in een quote die zij aanhalen in hun boek:
“Approaching leadership with a clear sense of self will give you the strength to work with others respectfully but also the confidence to challenge another’s opinion or authority because you know what you stand for, and what your principles and beliefs are.”[3]
Stel jezelf de vraag
Ik geloof dus dat leiders (en andere professionals) zichzelf met enige regelmaat moeten afvragen wat hun drijfveren nu eigenlijk zijn. Het is mogelijk dat je dan eerst uitkomt op materialistische of egoïstische drijfveren. Om je toch uit te dagen voorbij dat punt te komen, zou een andere vraag kunnen zijn: wat wil ik bijdragen aan mijn omgeving?
Stel die vraag eens aan jezelf. Als je buiten loopt. In de trein zit. Voor mijn part op de wc. Ik beloof je, als je op die vraag een antwoord weet te vinden, gaat er een wereld voor je open.
[1] Bas W. Blekkingh (2013), Authentiek Leiderschap. Ontdek en leef je missie. Amsterdam: Boom, p. 5
[2] McShane SL, Von Glinow MA (2018). Organizational Behavior. Emerging Knowledge. Global Reality. 8e druk. New York: McGraw-Hill Education, p. 353.
[3] Mullins LJ, Christy G (2016). Management and Organisational Behaviour. 11e druk. New York: Pearson, p. 340.
